برنج تراریخته بار دیگر به عنوان راه حلی برای شیوع بیماری های باکتریایی این بار در آفریقا پیشنهاد شد - ایندیپندنت ساینس نیوز

دانشمندان با ابتکار عمل بین‌المللی برنج، هشدار را در مورد نوعی از بیماری باکتریایی که باعث شیوع در مزارع برنج در شرق آفریقا می‌شود، به صدا در می‌آورند و می‌گویند گونه‌های تراریخته ثبت شده آنها راه‌حل این بیماری است.

دانشمندان با پروژه محصولات سالمیک کنسرسیوم غیرانتفاعی که توسط بنیاد گیتس تامین می شود و دانشگاه های آمریکایی و آلمانی، موسسه تحقیقات ملی فرانسه (IRD)، موسسه بین المللی تحقیقات برنج (IRRI) و دیگران را گرد هم می آورد. که در مقاله دانشگاهی این تیم که در ژوئن 2023 منتشر شد، ادعا کرد که شیوع یک نوع چینی سوختگی باکتریایی را در تانزانیا شناسایی کرده است که قبلاً در این قاره ناشناخته بود، و سپس از تکنیک های ویرایش ژن برای ایجاد مقاومت گسترده در برابر سوختگی باکتریایی در برنج کشت شده استفاده کردند. آفریقا

افسر انتقال فناوری سعده سیف (مرکز) به کشاورزان محلی Photo ActionAid و Allan_Gichigi توصیه می کند

دانشمندان طرح تا برنج تراریخته خود را برای اولین بار در کنیا معرفی کنند، جایی که مقررات اخیر اجازه معرفی محصولات اصلاح شده ژنی را می دهد. آنها قبلاً خط مقاومت خود را با گونه‌ای به نام کومبوکا که توسط IRRI و سازمان تحقیقات کشاورزی و دامداری کنیا ساخته شده است، عبور داده‌اند. در حالی که رهبر تیم ولف فرومر به GRAIN گفت که آنها “هیچ علاقه ای به سود بردن از تولیدکنندگان کوچک” ندارند، او اعتراف کرد که حق اختراع بر روی خطوط برنج ویرایش شده ژنتیکی آنها را دارد. او همچنین گفت که شیوع یک سویه چینی از این باکتری به کنیا و ماداگاسکار سرایت کرده است.

این اولین بار نیست که IRRI و شرکای آن برنج GM را به عنوان راه حلی برای بیماری های باکتریایی پیشنهاد می کنند. بیست سال پیش، گروه های کشاورز و مصرف کننده در آسیا اعتراض کرد معرفی برنج معروف به “برنج BB” – اولین برنج تراریخته IRRI که در مرکز تحقیقات خود در فیلیپین آزمایش شد. در صورت پیشرفت پروژه، گونه‌های برنج اصلاح‌شده ژنی Healthy Crops اولین خطوط تراریخته در آفریقا خواهند بود.

گروه‌های آسیایی مخالف «برنج BB» IRRI استدلال کرد که شیوع بیماری های باکتریایی محصول مدل انقلاب سبز IRRI است. این بیماری تنها زمانی شروع به تبدیل شدن به یک مشکل بزرگ کرد که ارقام نیمه کوتوله IRRI در مناطق وسیعی کاشته شدند و ارقام مختلف بومی را با کشت های تک گسترده و یکنواخت جایگزین کردند. یکنواختی و وابستگی به مقادیر بسیار زیاد کودهای شیمیایی، بستر مناسبی را برای بیماری سوختگی باکتریایی و سایر بیماری ها ایجاد کرد. پاسخ IRRI، علاوه بر ترویج آفت‌کش‌های شیمیایی، تلاش برای ادغام ژن‌های مقاومت از گونه‌های مزرعه در انواع آن بود، اما این مقاومت تک ژنی (یا حتی مقاومت چند ژنی) به ناچار توسط بیماری غلبه کرد و منجر به رقابت بی‌پایانی برای آزمایش شد. و شناسایی و ادغام ژن های جدید و تشدید استفاده از آفت کش ها. کسانی که مخالف برنج BB هستند استدلال می کنند که برنج GMO نیز پایداری پایدار را فراهم نمی کند و تنها راه حل موثر، بازگرداندن تنوع به مزارع با بازگرداندن سیستم بذر کشاورزان و دور شدن از کودهای شیمیایی و آفت کش ها به سمت اقداماتی است که فشار بیماری را کاهش می دهد. . IRRI هرگز نتوانست مجوز انتشار “BB rice” در آسیا را دریافت کند.

در تانزانیا و کنیا نیز وضعیت مشابه است. ده ها سال است که کشاورزان مقاومت کرده اند تلاش های مداوم توسط IRRI و آژانس های دیگر تا آنها را وادار کنند تا انواع مزرعه خود را رها کرده و به گونه های به اصطلاح پرمحصول (HYV) روی بیاورند. از جمله انواع کومبوکا از برنجی که تیم Healthy Crops اکنون در حال ویرایش ژنی است. دانه های کشاورزی هنوز هم اکثریت برنج های کشت شده در تانزانیا را تشکیل می دهند، یکی از تنها کشورهای آفریقایی که از نظر برنج خودکفا است. این فشار برای HYV ها به ویژه در “مرکز زلزلهاز شیوع اخیر یک بیماری باکتریایی که توسط تیم محصولات سالم شناسایی شده است: طرح آبیاری داکاوا در منطقه حاصلخیز موروگورو تانزانیا.

شایان ذکر است، به نظر می‌رسد که شیوع این بیماری ابتدا مزارع کاشته شده با گونه‌ای به نام سارو 5 را تحت تأثیر قرار داده است که توسط اهداکنندگان متعددی از جمله بانک جهانی، USAID، AGRA و بنیاد گیتس، علی‌رغم نیاز آن به سطوح بالای کودهای شیمیایی. برای چندین سال، شرکت کود نروژی یارا به شدت تبلیغ می شود سارو 5، در ترکیب با کودهایش، تحت برنامه کریدور رشد کشاورزی جنوبی تانزانیا (SAGCOT). بذر سارو 5 به صورت رایگان بین کشاورزان توزیع شد چند برابر در مؤسسه برنج Chollima در داکاوا و برای کشاورزان در سایر نقاط کشور توزیع شد. بنابراین، این آژانس‌ها و شرکت‌های مختلف انواع برنج بسیار حساس به سویه جدیدی از بلایت باکتریایی را در بسیاری از مزارع تانزانیا پخش کرده‌اند و شرایط را برای تشدید و گسترش بیماری ایجاد کرده‌اند.

چندین کشاورز برنج در داکاوا که سازمان ملی کشاورزان تانزانیا MVIWATA با آنها تماس گرفت، تأیید کردند که این بیماری در مزارع آنها وجود دارد. آنها گفتند که دولت Saro 5 را برای مقابله با این بیماری تبلیغ کرده است، اما به طور چشمگیری شکست خورده است زیرا Saro 5 بسیار حساس بود. ساومینی هامیسی، یک کشاورز برنج در داکاوا می گوید: “سارو 5 نوع بذری است که بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد.”

کشاورزان همچنین گفتند که سازمان ملی تحقیقات و سازمان های ترویجی در منطقه به کشاورزان می گویند که از سموم مختلف برای مقابله با این بیماری استفاده کنند که این نیز کمکی نکرده است.

مقداری من در حال حدس و گمان هستم این گونه جدید بیماری باکتریایی از طریق استان یوننان چین به داکاوا آمده است، زیرا این گونه از بیماری فقط در آنجا یافت می شود. آنها می گویند که مواد آلوده به احتمال زیاد توسط شرکت بذر چونگ کینگ ژونگی وارد شده است، که مرکز نمایش فناوری کشاورزی چین را که در سال 2009 در داکاوا ساخته شده بود، با بودجه همکاری از چین تصاحب کرد. مانند سایر برنامه های خارجی در داکاوا، ابتکار چینی هدف این است که گونه های محلی را جابجا کند، در این مورد با گونه های ترکیبی اختصاصی چونگ کینگ ژونگی. شرکت بذر چین دارد نه اظهار نظر ویرایش در مورد آن حدس و گمان و به سوالات GRAIN نیز پاسخ نداد. با توجه به اینکه شرکت های بذر چینی در بسیاری از کشورهای دیگر در آفریقا و جهان درگیر برنامه های برنج هیبریدی هستند، این احتمال نگرانی های جدی را ایجاد می کند.

اما چه شرکت بذر چینی منبع آن بوده باشد یا نه، این بیماری در حال حاضر بدون آن در حال گسترش است، زیرا پروژه چینی در سال گذشته متوقف شد. اکنون سوال این است که چگونه با این همه گیری مقابله کنیم.

در تانزانیا و دیگر مناطق برنج‌کاری جهان، کشاورزان مدت‌هاست با بیماری‌های باکتریایی و سایر بیماری‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. کشاورزان در فیلیپین با شبکه کشاورز دانشمند MASIPAGبه عنوان مثال، به طور منظم برای مقاومت در برابر بیماری در انواع برنج مزرعه خود انتخاب می کنند، اما تمرکز اصلی آنها بر اصلاح نژاد برای مقاومت نیست، بلکه استفاده از شیوه های کشاورزی است که عواملی را که به نفع افزایش جمعیت آفات یا بیماری ها و کانون ها هستند، نفی می کند. به گفته دکتر چیتو مدینا، دانشمند و بنیانگذار MASIPAG، این امر مستلزم کاشت حداقل سه رقم مختلف برنج در هر مزرعه است، «به طوری که مقاومت متفاوت هر رقم از توسعه و شیوع هر گونه بیوتیپ یا افزایش مداوم جمعیت جلوگیری می کند. از هر گونه بیوتیپ یا گونه‌ای از آفت یا بیماری‌زا» (تکنیکی که برای کنترل بیماری‌های برنج نیز استفاده می‌شود یوننان). آنها همچنین برخی از تکنیک های مدیریت آب را اجرا می کنند و از استفاده از کودهای شیمیایی، به ویژه کودهای نیتروژن، که باعث افزایش سرعت تولید مثل حشرات و عوامل بیماری زا از جمله سوختگی باکتریایی می شود، اجتناب می کنند. مدینه می‌گوید که به دلیل این رویکرد، علیرغم وجود بسیاری از سویه‌های سوختگی باکتریایی در سراسر کشور، «از مدت‌ها پیش هیچ گزارشی در بین کشاورزان ماسیپاگ مبنی بر شیوع یا مشکلات مکرر آفات یا بیماری‌ها گزارش نشده است».

گونه های محلی مورد علاقه کشاورزان در شرق آفریقا ممکن است در برابر سویه های سوختگی باکتریایی که اکنون در منطقه در حال گردش هستند، حساس باشند. اما این نباید منجر به تلفات زیاد محصول شود. به جای استفاده از شیوع بیماری به عنوان بهانه دیگری برای از بین بردن سیستم بذر کشاورزان، تلاش ها باید بر کمک به کشاورزان برای ایجاد مقاومت در ارقام محلی خود از طریق انتخاب و اشتراک بذر و استفاده از شیوه های کشاورزی که می تواند بیماری را کنترل کند متمرکز شود. به اندازه کافی بد است که یک برنامه با بودجه خارجی منجر به شیوع بیماری شد. اگر راه را برای برنامه دیگری با بودجه خارجی برای جابجایی گونه های بومی با بذرهای اختصاصی و تراریخته برنج هموار کند، بسیار بدتر خواهد بود.

با تشکر از MVIWATA برای کمک به این مقاله.

این مقاله توسط GRAIN.org

اگر این مقاله برای شما مفید بود، لطفاً آن را با شبکه های خود به اشتراک بگذارید.