وبلاگ

در این سری جدید منتهی به YIM 2024، محققانی که در گذشته در YIM شرکت کرده‌اند به ما می‌گویند که در آن زمان برای آنها چگونه بود، چه چیزی را از تجربه برداشتند، چگونه چیزها تغییر کرده‌اند، ایده‌هایشان برای YIM‌های آینده و توصیه‌هایی برای آنها. آخرین نسل از دانشمندان علوم زندگی برای اولین برخورد خود آماده می شوند. منظور ع.شاه گیاه شناس در دانشگاه کشمیر، سرینگر. او در این مصاحبه تجربه YIM خود را با ناندیتا جایاراج به اشتراک می گذارد.

در کدام YIM شرکت کرده اید؟

من حضور داشتم YIM 2011 در Bhubaneswar و 10^هفتم YIM در تیرووانانتاپورام در سال 2018. همچنین، من یک سازمان دهنده بودم YIM 2015 در سرینگر.

به ما بگویید که در حرفه خود کجا بوده اید و تحقیق در سال 2015

من عمدتاً روی تهاجمات بیولوژیکی از منظر جغرافیای زیستی کار می‌کنم و بررسی می‌کنم که چگونه گونه‌های مهاجم در مناطق بومی و غیربومی با استفاده از رویکردهای کلان و مولکولی-اکولوژیکی رفتار می‌کنند. اینها سوالاتی بود که در آن زمان به عنوان استادیار در گروه گیاه شناسی دانشگاه کاشمر پرسیدم.

به ما بگویید در شغل خود کجا هستید و تحقیق امروز – چگونه همه چیز تغییر کرده است؟

من الان یک استاد تمام هستم. از سال 2015، من توانسته ام 15 پروژه تحقیقاتی، از جمله سه پروژه بزرگ بین المللی – هندو-کانادایی، هندو-آمریکایی و هندو-آلمانی را رهبری کنم. من این را نتیجه یادگیری از جلساتی مانند YIM می دانم. از طریق این پروژه های دوجانبه، بسیاری از فرصت های تبادل دانشجو و همچنین مجموعه ای از نشریات تحقیقاتی با تاثیر بالا پدید آمده است.

آیا می توانید نحوه سازماندهی YIM 2015 را با ما توضیح دهید؟

در سال 2011 در YIM در Bhubaneswar بود که من به طور اتفاقی ایده سازماندهی یکی از YIMs در سرینگار را مطرح کردم. شهردار ساتیاجیت، رون ویل و LS Shashidhara. سپس یک شب در سال 2014، در حالی که سازماندهی مناردوی NSPIRE برای دانش آموزان، در دفترم زدند. بازش کردم و در کمال تعجب رون ویل رو از بیرون پیدا کردم! به یاد دارم که آن روز یک روز عادی در شهر نبود. یک اعتصاب حمل و نقل بود، اما او به نوعی توانست بیاید. او به من گفت که اتفاقاً در لاداخ بوده است و فکر می کند باید با من ملاقات کند تا در مورد احتمال حضور YIM بعدی در سرینگر صحبت کنیم. ران در پایان سخنرانی خود را در جلسه عمومی انجام داد کمپ و این خیلی خوب بود بنابراین ما در نهایت به سازماندهی tاو 2015 YIM در گلمرگ.

در مورد ارتباط معناداری که در YIM ایجاد کردید به ما بگویید.

پس از YIM در سال 2015، شاشی برای من یادداشتی نوشت و در آن از یافتن یک شریک طولانی مدت در سرینگار برای بحث های آینده تشکر کرد. از آن زمان، رابطه من با او قوی تر شد. و باید به شما بگویم که او در مواقع سختی به اینجا آمده است، با دانشجویان و اساتید تعامل داشته و به گفتمان دانشگاهی و پژوهشی که در اینجا اتفاق می افتد کمک زیادی کرده است.

نیز وجود دارد ناندینی رجمانی که در IndiaBioscience و با من در تیم برگزار کننده بود. او روی بوم شناسی مارموت ها در چشم انداز لاداخ کار می کند. ما بعدا با هم کار کردند در مورد یک پروژه DBT در مورد تهاجمات گیاهی در پارک ملی داچیگام و چگونگی تأثیر آنها بر اکولوژی تغذیه و رفتار پرورش گوزن های هانگال یا کشمیری. او ناظر یک دانشجوی دکترا با من است که اخیراً مدتی را در آزمایشگاه او در IISER Tirupati گذرانده است.

علاوه بر این، من نیز ملاقات کردم فیاض مالک و سریلاجا نیر، که ملاقات را با من ترتیب داد. فیاض متعلق به همان مکان من است، اما ما در واقع در YIM با هم آشنا شدیم. حالا ما دوستان خوبی هستیم و کارهای جالبی با هم انجام می دهیم.

آیا می توانید یک داستان به یاد ماندنی از پشت صحنه از زمانی که YIM را سازماندهی کردید برای ما بگویید؟

نشست 2015 در گلمرگ در اواسط زمستان برگزار شد. برف بسیار شدیدی می بارید و بسیاری از مردم به من گفتند که احساس بهتری نسبت به داووس سوئیس دارند، جایی که مجمع جهانی اقتصاد معمولاً در آنجا برگزار می شود.

پشت صحنه اما چالش های زیادی وجود داشت. ما باید مراقب حمل و نقل همه بودیم. رسیدن به گلمرگ سفری سخت است و در فصل زمستان وسایل نقلیه برای تردد در این جاده ها به زنجیر چرخ مخصوص نیاز دارند. ما مجبور شدیم با چندین بخش و دولت درگیر شویم تا اطمینان حاصل کنیم که همه شرکت‌کنندگان به‌خوبی تحویل داده شده‌اند.

در مورد کشمیر نیز نگرانی های امنیتی خاصی وجود دارد. با وجود برخی توصیه ها، برخی از مردم نگران این بودند که آیا آمدن آن بی خطر است یا خیر. گاهی اوقات سخت بود که آنها را متقاعد کنیم که به خوبی از آنها مراقبت می شود و وضعیت روی زمین آنقدرها که رسانه ها می گویند بد نیست. در نهایت توانستیم در آخرین لحظه همه مسائل را حل کنیم. همه موفق شدند و ما یک جلسه عالی داشتیم!

یک جلسه YIM را توصیف کنید که تأثیر زیادی روی شما گذاشت؟

برنده جایزه نوبل تیم هانت جلسه اختتامیه را ارائه کرد، و او پیامی از خود به جا گذاشت که من اغلب آن را برای جوانان نقل می کنم. هنگامی که بیوشیمی دان برای اولین بار پروتئین سیکلین را کشف کرد، سرپرست او علاقه ای نداشت. اما هانت متقاعد شده بود که این چیزی جدید و خاص است. بنابراین او به آزمایشگاه دیگری در اروپا رفت، آزمایش را تکرار کرد و استاد آنجا فرض او را تأیید کرد. این اعتقاد تیم هانت را به دریافت جایزه نوبل سوق داد.

این نشان می دهد که گاهی باید حتی به عنوان یک دانش آموز به خود ایمان داشته باشید، حتی اگر خود سرپرستان شما نسبت به آنچه شما کشف کرده اید متقاعد نشده باشند.

اگر بتوانید مغز دانشمندی از گذشته را انتخاب کنید، چه کسی خواهد بود و از آنها چه می پرسید؟

یکی که به ذهن می رسد این است AR Nakshi. او در واقع مدرس ما در گروه گیاه شناسی دانشگاه کاشمر بود. به عنوان یک طبقه‌شناس، او یک طبقه جدا از هم بود. مردم از سراسر دانشگاه و حتی خارج از دانشگاه برای شناسایی گیاه نزد او می آمدند. این می تواند همه مسائل پیچیده طبقه بندی را برای ما ساده کند. با گذشت زمان، تاکسونومیست ها به یک نژاد نادر در سراسر جهان تبدیل شده اند. امروزه، تاکسونومیست ها (و حتی دانشمندان دیگر) بیشتر علاقه مند به این هستند که از شناسایی چیزی چه سودی به دست خواهند آورد. اگر فرصتی برای صحبت با نکشی داشتم، از او می‌خواهم که به جوانان منطقه توصیه کند که فداکارانه برای خیر بیشتر جامعه تلاش کنند. متاسفانه او همین چند سال پیش درگذشت.

اگر بتوانید یک برنامه را به برنامه بعدی YIM اضافه کنید، آن برنامه چیست؟

من معتقدم YIM های آینده باید به سناریوی بودجه تحقیقاتی در هند نگاه کنند. به نوعی تاکید بر تحقیقات کاربردی است. اگر نتایج تحقیقات شما فوراً کاربرد داشته باشد، آژانس های تأمین مالی به احتمال زیاد به شما کمک مالی می کنند. اما همه کاربردهای عمده تحقیقات علمی ریشه در علوم پایه دارند. البته باید از تحقیقات علمی که به مشکلات و نیازهای فوری جامعه می پردازد حمایت کرد، اما در عین حال نباید از پژوهش های بنیادی غافل شد. من معتقدم باید جلسه ای برگزار شود تا در مورد چگونگی ایجاد تعادل در این زمینه و نحوه مشارکت مدیران آژانس های مالی در این زمینه بحث شود.

چه پیامی را می‌خواهید به کسی که در اولین YIM خود در سال 2024 شرکت می‌کند، منتقل کنید؟

من می خواهم محققان جوان در هند را متقاعد کنم که به مسائل محلی فکر کنند اما در گفتمان های خود جهانی تر باشند. هنگام انجام علم، فراتر از مرزها فکر کنید.

اکثر محققان جوان پس از انجام دوره های فوق دکتری در سراسر جهان بازگشته اند، اما زمانی که به موسساتی در هند می پیوندند، این ارتباطات را فراموش می کنند. حتی در حین پرسیدن سوالات در زمینه هندی، صحبت کردن و کار کردن با افراد بیرون می تواند به شما کمک کند به روشی بهتر به آنها پاسخ دهید. این را شخصاً در حین کار تجربه کردم Conyza canadensis یا علف اسب کانادایی، گونه ای مهاجم در هیمالیاهای کشمیر که از آمریکای شمالی آمده است.

برای بیش از یک دهه، ما شبکه ای متشکل از بیش از 300 دانشمند در سراسر جهان ایجاد کرده ایم که روی این گونه گیاهی کار می کنند. ما داده ها، پروتکل ها را به اشتراک می گذاریم و گاهی اوقات این فرصت های زیادی را برای تبادل دانشجو باز می کند. با تشکر از این، ما می توانیم گونه ها، نحوه رفتار آن در مناطق غیر بومی و بومی را درک کنیم. ما توانستیم ژنتیک جمعیت آن و اینکه چگونه بین جمعیت ها و محدوده های مختلف متفاوت است، مطالعه کنیم. خیلی از اینها مطالعات به صورت مجموعه ای در مجلات مختلف منتشر شد. یک داستان مهم در حال ظهور است و ما از انجام آن بسیار لذت می بریم!