وبلاگ

بر اساس یک مطالعه جدید، عفونت ویروس زیکا در ماکاک های رزوس باردار رشد جنین را کند می کند و بر نحوه تعامل نوزادان و مادران در ماه اول زندگی تاثیر می گذارد.

به گفته محققان، یافته‌ها هم برای افرادی که در معرض ویروس زیکا قرار دارند و هم برای سایر ویروس‌هایی که می‌توانند از جفت عبور کنند، از جمله SARS-CoV2، مسئول همه‌گیری کووید-19، پیامدهایی دارد.

الیزا بلیس-مورو، استاد روانشناسی در دانشگاه کالیفرنیا می گوید: «در ابتدا فکر می کردم که این یک داستان زیکا است، اما با نگاهی به نتایج، فکر می کنم این داستان همچنین درباره چگونگی تأثیر عفونت های جنینی به طور کلی بر مسیرهای رشد است. سانفرانسیسکو دیویس و نویسنده ارشد مقاله منتشر شده در پزشکی ترجمه علمی.

در بیشتر افراد، عفونت ویروس زیکا باعث ایجاد علائم خفیف یا بدون علائم می شود و ایمنی طولانی مدتی بر جای می گذارد. اما در دوران بارداری، ویروس می تواند از جفت عبور کند و به سیستم عصبی جنین آسیب برساند. در موارد شدید، می تواند باعث میکروسفالی در انسان شود.

اگرچه تا سال 2018 هیچ انتقال محلی ویروس در ایالات متحده گزارش نشده است، پشه های حامل ویروس زیکا همچنان در آفریقا، قاره آمریکا، آسیا و اقیانوس آرام گسترش می یابند.

محققان قبلاً نشان داده بودند که ویروس زیکا می تواند وارد مغز جنین در ماکاک های باردار شود. مطالعه جدید به بررسی اثرات عفونت زیکا در سه ماهه دوم بارداری بر روی نوزادان تا یک ماه پس از تولد پرداخت.

پیوند مادر و نوزاد

فلورنت پیتت، دانشمند این پروژه، گفت: حیوانات باردار به طور مشهودی در اثر این ویروس بیمار نشدند، اما سونوگرافی ها نشان داد که رشد جنین پس از عفونت به تاخیر افتاده است. در بدو تولد، نوزادان در معرض زیکا “در انتهای پایین” محدوده اندازه سر در ماکاک های رزوس قرار داشتند.

او می‌گوید: «آنها معمولاً کوچک‌تر بودند. سطوح بالاتر ویروس زیکا در گردش با تاخیر رشد طولانی تر مطابقت دارد.

پس از تولد، محققان توسعه مهارت‌های حسی و حرکتی – با استفاده از آزمایش‌هایی مشابه آزمایش‌هایی که برای نوزادان انسان استفاده می‌شود – و تعامل با مادر را دنبال کردند.

پیتت می گوید: «مسیر کاملاً متفاوت بود. بلافاصله پس از تولد، بچه میمون ها زمان زیادی را با مادر خود می گذرانند، اما پس از حدود دو هفته شروع به جدا شدن می کنند. اما نوزادان زیکا در ماه اول زمان بسیار بیشتری را صرف چسبیدن به مادر خود می کنند.

Bliss-Moreau می گوید، مشخص نیست که آیا مادر یا نوزاد این تماس را آغاز می کنند. او می‌گوید: «ما می‌دانیم که مادران نوزادانی را در آغوش خواهند گرفت که چالش‌هایی دارند.

ویروس در دوران بارداری

با کمال تعجب، تأخیر رشد و تأثیرات آن بر تعاملات مادر و نوزاد در نوزادان پسر بیشتر از نوزادان دختر بود، اگرچه هر دو در مقایسه با گروه شاهد غیر عفونی تأخیر نشان دادند. مطالعات بیماری های عفونی در حیوانات تمایل به استفاده از یک جنسیت (معمولاً نر) برای جلوگیری از اثرات مخدوش کننده دارند، اما به طور بالقوه چنین تفاوت های جنسیتی را از دست می دهند.

علاوه بر این، حیوانات در گروه‌های اجتماعی مستقر متشکل از چندین ماده بالغ (از جمله مادرشان)، یک نر و سایر نوزادان نر و ماده تقریباً همسن قرار گرفتند. پیتت می گوید این به نوزادان امکان می دهد از یکدیگر و از بزرگسالان بیاموزند.

«حضور بزرگسالان و نوزادان غیر مرتبط در گروه اجتماعی یک عامل مهم در توسعه هنجاری است.” “ارائه چنین محیطی برای پرورش اجتماعی کار اضافی زیادی است، اما اهمیت بسیار بیشتری برای مطالعات توسعه ای را ایجاب می کند.”

مقالات آتی رشد میمون ها را در دو سال اول زندگی آنها شرح می دهد. پیتت می‌گوید قرار گرفتن در معرض ویروس زیکا در دوران بارداری منجر به مجموعه‌ای از پیامدها می‌شود که ممکن است در مراحل بعدی رشد ظاهر نشود.

محققان می گویند یافته ها نشان می دهد که نتایج با بار ویروسی در دوران بارداری مرتبط است، فرصت هایی برای مداخله ارائه می دهد. یک دارو یا واکسن برای اینکه مفید باشد مجبور نیست ویروس را کاملاً از بین ببرد. این ممکن است به طور کلی برای سایر عفونت هایی که می توانند روی جنین تأثیر بگذارند، مانند کووید صادق باشد.

Bliss-Moreau می گوید: “هر کاری که می توانید برای کاهش بار ویروسی انجام دهید، برای رشد کودک مفید است.”

یک مطالعه در سال 2019 توسط دانشمندان CNPRC، با همکاری موسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی، نشان داد که واکسن آزمایشی زیکا سطح ویروس در گردش را در ماکاک‌های باردار کاهش می‌دهد.

نویسندگان دیگر از UC Davis CNPRC هستند. مؤسسه ملی بهداشت از این کار حمایت کرد.

منبع: یو سی دیویس