A rمطالعه مشارکتی عالی به رهبری گیریراج آر چندک، CSIR-مرکز زیست شناسی سلولی و مولکولی، حیدرآباد، تفاوت های قد را در بین کودکان کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMICs) در مقایسه با کشورهای با درآمد بالا (HIC) بررسی کرد. آنها دریافتند که علاوه بر عوامل ژنتیکی، تغییرات اپی ژنتیکی، به ویژه در SOCS3 ژن به طور قابل توجهی بر قد تأثیر می گذارد، که نشان دهنده پیامدهای بالقوه برای مداخلات دوران کودکی برای کاهش خطرات آینده بیماری های غیرواگیر است.
قد یکی از ویژگی های مهم یک فرد است، علاوه بر این که یک عامل خطر برای ابتلا به بیماری های غیر واگیر در آینده مانند دیابت و بیماری های قلبی عروقی است. کودکان در کشورهای با درآمد کم و متوسط (LMIC) رشد کندتری نسبت به کشورهای با درآمد بالا (HICs) نشان می دهند. اگرچه حدود 12000 نوع ژنتیکی شناخته شده است که با قد انسان مرتبط هستند، این گونه ها تنها در حدود 40 درصد مواقع با قد انسان مرتبط هستند و در HIC ها مانند اروپا بسیار زیاد است. گیریراج آر چندکدانشمند ارشد، CSIR-مرکز زیست شناسی سلولی و مولکولیو همکارانش در مطالعه اخیر خود که در این مقاله منتشر شده است، به آنچه ممکن است در موارد دیگر، به ویژه در LMICها رخ دهد، روشن کنند. ارتباطات طبیعت.
این مطالعه شامل دانشمندان، پزشکان و محققان بهداشت عمومی بود که بخشی از مطالعات طولانی مدت طولانی مدت بودند که تأثیر تغذیه مادر بر سلامت کودکان را بررسی می کردند. آنها قبلاً همبستگی مثبتی بین وضعیت تغذیه مادر قبل و در طول بارداری بر روی قد فرزندشان و خطر ابتلا به بیماری های غیرواگیر در آینده مشاهده کردند. متیلاسیون DNA، یک اصلاح ژن در پاسخ به شرایط محیطی مختلف مانند تغذیه، می تواند بیان ژن های مختلف را تقویت یا مهار کند. این کنترل بیان ژن توسط اصلاح شیمیایی ژن ها را تنظیم اپی ژنتیک می نامند. که در این آخرین مطالعهاین گروه به دنبال این بودند که بفهمند آیا قد در دوران کودکی به طور اپی ژنتیکی کنترل می شود یا خیر.
دانشمندان نمونه‌های خونی از افراد جمع‌آوری کردند، آنها را بر اساس گروه‌های سنی دسته‌بندی کردند و در ۸۵۰۰۰۰ محل متیلاسیون DNA و ۶۵۰۰۰۰ نوع ژنتیکی شناخته‌شده به دنبال امضاهای متیلاسیون شدند. آنها برای ارتباط ژنتیکی و اپی ژنتیکی مستقل با قد افراد آزمایش کردند. را“مطالعه ما متیلاسیون تغییر یافته را در سه ناحیه DNA شناسایی کرد که همه آنها بخشی از آن هستند سرکوب کننده سیگنال دهی سیتوکین 3 (SOCS3) ژنرال این ژن به دلیل نقشی که در تشکیل استخوان و رشد اسکلتی در انسان دارد، شناخته شده است.
و این تحقیق رابطه معکوس بین SOCS3 متیلاسیون و توقف رشد؛ هر چه متیلاسیون در این محل بیشتر باشد، احتمال کوتاهی قدی کاهش می یابد. علاوه بر این، متیلاسیون DNA در SOCS3 همچنین با قد در افراد 21 ساله مرتبط بود که نشان دهنده نقش علی است SOCS3 متیلاسیون DNA، گفت چندک. او اضافه کرد،
ما می‌دانستیم که کوتاه‌قدی در دوران کودکی با شروع بسیاری از بیماری‌های غیرواگیر و مشکلات سلامتی، مانند افزایش خطرات قلبی متابولیک در بزرگسالی، مرتبط است. و اکنون به طور سیستماتیک نشان داده ایم که قد نه تنها از نظر ژنتیکی شکل می گیرد، بلکه توسط عوامل اپی ژنتیک نیز شکل می گیرد.
جالب توجه است که همه 12000 گونه ژنتیکی نیز با قد در سرخپوستان مرتبط بودند، اما تأثیر آنها در این مطالعه در مقایسه با همتایان اروپایی و آمریکایی آنها به طور قابل توجهی ضعیف تر بود. این مطالعه همچنین تأثیر اپی ژنتیک بیشتری را به دلیل عوامل محیطی در کودکان LMIC نسبت به کودکان HIC نشان داد. این امر مداخلات احتمالی در اوایل زندگی را که LMICها می توانند برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های غیرواگیر در آینده ایجاد کنند، برجسته می کند.
“تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که عواملی که در اوایل زندگی فعال هستند، مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی والدین و وضعیت ریزمغذی های مادر، ممکن است در تعیین قد کودکان و در نتیجه خطرات سلامتی آینده نقش داشته باشند. اگرچه برای درک مکانیسم‌های مولکولی به کار بیشتری نیاز است، یافته‌های ما به ادبیات اضافه می‌شود و اهمیت مداخلات اولیه زندگی برای بهبود رشد نوزاد و کودک و سلامت متابولیک را برجسته می‌کند.” کالیانارامان کوماراناستاد، دانشگاه ساوتهمپتون، همکار پژوهشی. نویسندگان مطالعه امیدوارند که مداخلات مشابه در دوران کودکی و قبل از تولد نیز به کاهش خطرات سلامتی آینده در بزرگسالی کمک کند.
آنورا کورپاداستاد، کالج پزشکی و مرکز تحقیقات سنت جانبنگالورو، متخصص در مطالعات تغذیه و متابولیک مبتنی بر جمعیت که به این مطالعه وابسته نبود، در مورد اهمیت یافته های خود اظهار نظر کرد. او گفت، را“دلیل اصلی مطالعه تغییرات اپی ژنتیکی در رابطه با رشد کودکی این است که بر خلاف تغییرات ژنتیکی، توسط عوامل محیطی مانند تغذیه مادر، بهداشت و غیره قابل تغییر هستند. این مطالعه با موفقیت یک اصلاح‌کننده اپی ژنتیکی کلیدی قد را در سنین پایین (5 سالگی) شناسایی کرد، چیزی که قبلاً به وضوح نشان داده نشده بود و به خوبی در گروه‌های مختلف از LMICs و HICs تکرار شد.
