درمان‌های هدفمند مؤثر برای ام اس و حتی ترمیم اعصاب آسیب‌دیده ناشی از این بیماری، به لطف پیشرفت دیگری در تحقیقات دارویی با مولکول‌های کوچک، ممکن است به زودی در دسترس باشند.
محققان به سرپرستی تیمی از مرکز کانادایی اعتیاد و سلامت روان (CAMH) کار خود را بر روی یک داروی مولکولی کوچک متمرکز کرده‌اند که گیرنده گلوتامات AMPA را هدف قرار می‌دهد و نتایج مطالعه نویدبخش رویکرد جدیدی برای درمان ام‌اس است.
با کار با سه ترکیب جدید سنتز شده، یکی برجسته بود – که اکنون به نام ZCAN262 شناخته می‌شود – که هم علائم شبیه ام‌اس را کاهش می‌دهد و هم نویدبخش ترمیم میلین در دو مدل حیوانی مختلف است.
فانگ لیو که یک مطالعه روی ام اس بود، گفت: “ترکیب ما اثرات خیره کننده ای در نجات میلین و عملکرد حرکتی در مدل های آزمایشگاهی داشت، و امیدوارم این اثرات به کلینیک تبدیل شود تا به درمان های فعلی اضافه شود و امید جدیدی به بیماران ام اس بیاورد.” درمان برای بیش از یک دهه.
ام اس که بیش از سه میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد، یک بیماری عصبی دژنراتیو است که دارای طیف وسیعی از علائم ناتوان کننده فزاینده است، از جمله کاهش هماهنگی و شناخت، ضعف عضلانی، بی اختیاری، افسردگی و فلج.
مکانیسم کلیدی این بیماری فرسایش غلاف محافظ میلین است که اعصاب مغز و نخاع را احاطه کرده است. در حال حاضر، داروها سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند تا با التهاب مبارزه کنند، که تصور می شود باعث تجزیه میلین می شود.
این مطالعه خاطرنشان می کند: “ام اس به طور سنتی یک اختلال خود ایمنی در نظر گرفته می شود که در آن سلول های CD4+ T میلین را هدف قرار می دهند و در نتیجه التهابی ایجاد می شود که باعث دمیلینه شدن و ضایعات ماده سفید در سراسر سیستم عصبی می شود.” با خودایمنی به عنوان پاتوفیزیولوژی فرضی ام اس، توسعه درمان های ام اس بر تعدیل سیستم ایمنی متمرکز شده است.
آنها استدلال می کنند که رویکرد دیگر این است که ام اس را به عنوان یک اختلال عصبی اولیه یا اولیه در نظر بگیریم، و مرگ نورون ها میلین را آزاد می کند و پاسخ خود ایمنی ثانویه را تحریک می کند.
با در نظر گرفتن این موضوع، لیو و تیمش بر اساس تحقیقات قبلی ساخته شده و یک ترکیب مولکولی کوچک را شناسایی کردند که در مبارزه با ام اس در دو مدل مختلف حیوانی موثر بود.
این مطالعه خاطرنشان می‌کند: «گروه ما قبلاً دریافته بود که فعل و انفعالات پروتئینی شامل زیرواحد GluA2 گیرنده‌های AMPA در تنظیم مرگ سلولی اکسیتوتوکسیک نقش دارد و اختلال در این فعل و انفعالات باعث کاهش نقایص عصبی، دمیلیناسیون و آسیب آکسونی در موش‌های EAE می‌شود». واضح است که شواهد به گیرنده های گلوتامات یونوتروپیک به عنوان هدفی برای محافظت عصبی در ام اس اشاره می کند.
اگرچه مهار گیرنده‌های گلوتامات AMPA و NMDA قادر به بازگرداندن نقص‌های عصبی در مدل جوندگان بود، اما قبلاً با عوارض جانبی جدی همراه بود. این ترکیب جدید نشان می‌دهد که می‌تواند مکان‌های تنظیم عملکرد AMPA را هدف قرار دهد، بدون اینکه بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد، محافظت عصبی را فراهم می‌کند.
دکتر یان گریگ از دانشگاه آبردین، که اکنون با کشف لیو برای توسعه دارویی کار می کند، گفت: “در تمام سال هایی که به عنوان یک شیمیدان دارویی فعالیت می کنم، هرگز نقطه شروع امیدوارکننده تر برای یک پروژه توسعه دارو ندیده ام.” به یک فرآیند انسانی منتقل شده است. “من مشتاقانه منتظر ادامه رانندگی او به درمانگاه هستم.”
سپس مطالعات پیش بالینی بیشتر، از جمله مطالعه کامل ایمنی و پایداری، انجام خواهد شد. با این حال، پتنت هایی برای این تحقیق ثبت شده است و تیم انتظار دارد که بتواند در چند سال آینده کار خود را روی انسان آزمایش کند.
محققان گزارش می دهند: “نامزد اصلی اثرات قوی در بازگرداندن عملکرد عصبی و میلیناسیون دارد و در عین حال پاسخ ایمنی را در مدل های موش انسفالیت خودایمنی تجربی و کاپریزون MS بدون تاثیر بر انتقال عصبی پایه یا یادگیری و حافظه کاهش می دهد.”
در همین حال، اولین کارآزمایی بالینی تطبیقی در نوع خود برای استرالیایی‌های مبتلا به ام‌اس پیشرونده در ژانویه، آزمایش داروهای متعددی با هدف معکوس کردن آسیب عصبی ناشی از این نوع بیماری آغاز می‌شود. حدود 40 درصد از مبتلایان به ام اس با این شکل پیچیده و پیشرونده زندگی می کنند که با تخریب مداوم و مداوم عصبی مشخص می شود.
دکتر جولیا موراهان، سرپرست تحقیقات ام اس استرالیا، گفت: “ما امیدواریم که این منجر به نتایج آزمایشی مثبتی شود که می تواند به راحتی به عمل تبدیل شود و امید جدیدی را برای بهبود مراقبت برای افراد مبتلا به ام اس پیشرونده در استرالیا و فراتر از آن فراهم کند.”
این مطالعه در مجله منتشر شد پیشرفت علمی.
منبع: CAMH
